در این نشست کمال اکبری بر ضرورت هم‌افزایی رسانه‌ای تأکید کرد و گفت: ما در حوزۀ رسانه به هم‌گرایی نیازمندیم و رسانه‌ها و اصحاب رسانه می‌توانند از طریق هم‌افزایی و هم‌گرایی معضلات زیادی از جامعه را حل کنند.

این استاد دانشگاه اشاره به اینکه در این حوزه خلأ قانون‌گذاری و قوانین داریم، افزود: نیازمندیم تا شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس شورای اسلامی قوانین کارآمدی را در این حوزه تدوین کنند.
او ادامه داد: در هم‌‌گرایی رسانه‌ای احتمال دارد موضوعی مثل مشکل تقلیل‌گرایی در انتشار بعضی از موضوعات و اخبار به‌ویژه در رسانه‌هایی که صوت‌محور هستند رخ دهد. بنابراین بایستی نظریه‌پردازی لازم را در این حوزه داشته باشیم.
در ادامۀ این نشست، مرتضی اسماعیلی‌طبا، دکترای مدیریت رسانه و عضو هیأت‌علمی دانشگاه ادیان و مذاهب با اشاره به اینکه هم‌گرایی رسانه‌ای یک اصطلاح علمی به معنای هم‌گرایی رسانه‌های مدرن و سنتی گفت: مقصود ما از بیان این اصطلاح، برداشتن مرز میان رسانه‌های سنتی و مدرن به‌منظور استفادۀ بهینه از ظرفیت‌های هر دو رسانه علمی است.
وی در ادامه به شرح تعاریف کلی از هم‌گرایی رسانه‌ای پرداخت و سپس تأثیرات مؤثر هم‌گرایی رسانه‌ای را بر رسانه‌ها تبیین کرد.
اسماعیلی توضیح داد: پنج حوزه در مقولۀ هم‌گرایی جای می‌گیرد؛ هم‌گرایی در سطح فناوری، در سطح اقتصادی، در سطوح اجتماعی و جهانی و هم‌گرایی در سطح فرهنگ.
این استاد دانشگاه سپس آثار این هم‌گرایی‌ها را در پنج حوزه معرفی و تشریح کرد: همگرایی رسانه‌ای در حوزه‌های مخاطبان، نظارت، تعامل، بازخوردگیری، الگوی مصرف رسانه‌ای و هم‌چنین تأثیراتی که هم‌گرایی بر ساختارها و محتواهای رسانه‌ای می‌گذارد، نقش ایفا می‌کند.
هیأت‌علمی دانشگاه ادیان و مذاهب تصریح کرد: هم‌گرایی یک راهبرد برای بقای رسانه‌های سنتی است. اگر رسانه‌های سنتی از ظرفیت هم‌گرایی به‌خوبی استفاده کنند به بقای خود کمک کرده و دایرۀ مخاطبان خود را افزایش خواهند داد. این درحالی‌ست که اگر به این حوزه بی‌توجهی شود رسانه‌های جدید تهدیدی برای رسانه‌های سنتی خواهند بود و از آنها پیشی خواهند گرفت.
اسماعیلی در ادامه به آسیب‌های موجود در کشور ایران در حوزۀ هم‌گرایی رسانه‌ای اشاره کرد و گفت: در این حوزه ما چهار آسیب داریم؛ اولین آسیب نگاه مدیریتی دستوری بر مدیریت مشارکتی است. مشکل دوم غلبۀ رویکرد فناورانه به پدیدۀ هم‌گرایی و کم‌توجهی به جنبه‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی است. متأسفانه شاهد تقلیل هم‌گرایی رسانه‌ای به پدیده‌ای صرفاً تکنولوژیک هستیم.
او ادامه داد: سومین آسیب غلبۀ نگاه امنیتی و انحصارطلبانه در رسانه‌های سنتی است و چهارمین مسأله بروکراسی اداری و سرعت کم واکنش رسانه‌های سنتی به تغییرات تکنولوژیک و محیط است.
این استاد دانشگاه در پایان چندین پیشنهاد برای رفع معضلات موجود داد و توضیح داد: شناسایی مراکز تولید محتوای دینی فعال و برقراری ارتباط دوطرفه میان آن‌ها و رسانه‌های سنتی اولین راهکار برونرفت از مشکلات است. دومین راهکار ایجاد واحد ویژۀ هم‌گرایی رسانه‌ای در رسانه ملی و رسانه‌های سنتی و هم‌چنین تعامل شبکه خانگی با رسانه‌های سنتی و تعامل رسانه‌هایی مجازی با رسانه‌های سنتی است.
بیست‌وچهارمین نمایشگاه رسانه‌های ایران، که از امروز آغاز شد، تا چهارشنبه دوم اسفند در مصلی امام خمینی(ره) برپا خواهد بود.