در شرایطی که به گفته مسئولین آبفای قم،تأمین نیازآبی شهربه سختی امکان پذیراست، با مجوّزهایی از شرکت آب منطقه‌ای قم، هر روز بیش از یک میلیون لیتر آب با دههاتانکر،توسّط چندشرکت به ظاهر آب فروش کلان خصوصی در کارخانجات،شرکت‌های حفّاری سراجه قم،مراکز تفریحی رفاهی،سنگبری‌ها،شهرک‌های لبن و دام شهر،ویلاهاوباغچه‌های شخصی و… فروخته می شود؟!
نکته جالب ماجرا هم اینجاست که عملاً هزینه تمام شده آب را هم پرداخت نمی‌کنند.
ولی پرسش اصلی اینجاست که این حجم برداشت گسترده آب از کجا(کدام شخص)و چگونه صورت می‌گیرد.(مدیر شرکت آبفای قم دیروز یکشنبه ۱۲ مرداد إعلام کرد که از شبکه آب شهری نیست)
مصاحبه یکی از خبرنگاران با مسئولین سابق آبفای قم،سمت و سوی دیگری از ماجرا را برای ما برجسته کرده و آن اینکه برداشت آب فراتر از مجوّز إحتمالی (هر چند قدیمی، نیست؟ و اگر مسئولین بگویند که این گونه نیست باید گفت پس چگونه مجوز داده شده است؟)
نکته قابل تامل دیگر اینکه در اوضاع بحرانی آب،چرا کارخانجات غیر غذایی از پساب استفاده نمی کنند؟
پرسش مخاطبین و مردم این است که آیا مدّعی العموم به طور مشخص د رجریان مافیای آب و فروش گسترده آن روبروی جاده جنت آباد و شهرک لبن توسط آقای«م.ا»وآقای«ر»با انشعابات به ظاهر قانونی و با برداشت بسیار بالا قرار دارد؟
شعار زیبای معاون برنامه‌ریزی و اُمور اقتصادی شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور در ۲۰مرداد۱۴۰۳: تأمین آب صنایع در کشور از آب‌های متعارف،هم به لحاظ قانونی هم به لحاظ عملی ممکن نیست..
