مهدی طغیانی در مورد آخرین وضعیت زاینده رود گفت: احیای دوباره زاینده رود با برنامه‌های مقطعی و کوتاه مدت شدنی نیست بلکه نیازمند یک تصمیم مستمر از سطح بالا است، اول باید مشخص شود چه اقداماتی برای احیای زاینده رود نیازمند است؛ این مسئله مثال بیماری است که چند درد را با هم دارد و باید دوره درمانی مشخصی را طی کند این موضوع را در دریاچه ارومیه هم می‌توان به عینه دید.
سیاست‌های نادرست پاسخگوی تشنگی ارومیه نبود
نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی افزود: ادامه دار بودن سیاست‌های نادرست انتقال آب به دریاچه ارومیه بی شک پاسخگوی رفع تشنگی مداوم زاینده رود و گاوخونی نخواهد بود.
وی افزود: از هزاران سال گذشته یک تعادلی در منابع و مصارف رودخانه وجود داشته که در دهه‌های اخیر بهم خورده است و امروزه با بارگذاری غیرمجاز جمعیت، رشد صنعت و کشاورزی بدون در نظر گرفتن منابع آبی جدید یا اضافه شدن مصارف آن و نا متعادل کردن منابع و مصارف بی رویه این خشکی شدت گرفته است.
تعادل آب زاینده رود با کاهش مصرف یا منابع آبی جدید محقق می شود
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: برای برگرداندن تعادل به آب زاینده رود باید مصارف را کاهش دهیم و یا منابع آبی جدید دیگری برای آن تعریف کنیم که در غیر این صورت باز شاهد بی آبی زمین کشاورزان و اعتراضات آنها، خشک شدن تالاب گاوخونی، هجوم ریزگردها، فرونشست در دشت اصفهان و برداشت بی رویه از آبخوان‌ها خواهیم بود، برهمین اساس تعادل بخشی و اصلاح امور جزو اولویت‌های احیای این رودخانه بوده که کار بسیار دشواری است.
تعریفی از اقدامات اساسی برای رفع تشنگی سیستان نیست
طغیانی در ادامه تصریح کرد: در مبحث خشکسالى زاینده رود تعریفی از اقداماتی اساسی نیست و از سطوح بالا تصمیمی سازنده برای مسائلی همچون فرونشست زمین، بیکاری کشاورزان و… اتخاذ نشده است و بارگذاری جدید همچون انتقال آب بن- بروجن که سیاست‌های غلطی است و قابل توجیه نیست و راهی برای رفع تشنگی این رود نخواهد بود، بلکه خلاف مصالح ملی و منطقه‌ای است.
عضو مجمع نمایندگان مجمع استاد اصفهان پایان خاطرنشان کرد: مجلس باید ورود جدی به مسئله زاینده رود داشته و مطالبه روشنی از دولت در مورد مشکلات این رودخانه داشته باشد و همچنین با توجه به وضعیت نامطلوب این رودخانه در بودجه ردیف اعتباری مناسب و مشخصی برای آن در نظر گرفته نشده است.پایان پیام/۱۱۰
