در صورت صفر شدن بدهی سازمان های بیمه‌گر، سلامت روان تحت پوشش قرار می گیرد

در همین راستا به سراغ یکی از اعضای کمیسیون بهداشت رفتیم و علت اینکه چرا تا به حال خدمات سلامت روان تحت حمایت بیمه نبوده است را جویا شدیم.

همایون سامه‌یح نجف‌آبادی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با خبرآنلاین، عدم مداخله بیمه [تاکنون]در حوزه سلامت روان را ناشی از عدم وجود نقدینگی و بودجه لازم جهت تأمین مطالبات ارائه‌دهنده خدمت (پزشک، دندانپزشک، داروساز، رادیولوژیست و …) می‌داند و می‌گوید: «مشمول بیمه شدن این خدمات، در وهله نخست به عملکرد سازمان‌های بیمه برمی‌گردد؛ این سازمان‌ها معمولاً بدهی و معوقات سنگینی به مراکز درمانی دارند که نیاز است در درجه اول آن را به صفر برسانند.»

خدمات روان‌درمانی جزو درمان‌هایی است که باید در دسترس و قابل استفاده برای آحاد جامعه باشد. در شرایط کنونی که برخی اقشار جامعه با مشکلات اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، شاید پرداخت حق تعرفه جلسات مشاوره و روان‌درمانی تاحدودی برای آن‌ها دشوار باشد. شاید اگر سازمان‌های بیمه‌گر بخشی از هزینه‌های حوزه سلامت روان را تقبل کنند، دسترسی به این خدمات برای افراد آسان‌تر شود.

او با تأکید بر اینکه چنین وضعیتی معلول مشکلات مالی و اقتصادی بیمه‌هاست، می‌گوید: «اگر این مشکلات کمتر شود و اوضاع اقتصادی به نحوی سامان یابد که بازپرداخت این بدهی‌ها در موعد مقرر صورت گیرد، به‌طبع ما شاهد ارائه خدمات بهتر از سوی سازمان‌های بیمه، به‌ویژه در زمینه حمایت از خدمات روان‌درمانی و جلسات مشاوره، خواهیم بود.»

خدمات روانشناسی فعلاً فقط تحت پوشش بیمه سلامت است

بنا به گفته مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران، روان‌درمانی بسته به ساعاتی که فرد این خدمت را دریافت می‌کند، تعرفه مشخصی دارد که در سامانه‌ها بارگذاری شده است. بیمه سلامت، تعرفه روانشناسی مراکز دولتیِ طرف قراردادِ این بیمه را به میزان ۷۰ درصد، تحت پوشش قرار می‌دهد؛ هم‌چنین در مراکز خصوصی در صورت دریافت خدمات روانشناسی، معادل ۷۰ درصد تعرفه مراکز دولتی از سوی بیمه پرداخت می‌شود.

ناصحی در این‌باره تأکید کرد: «همه بیمه‌ها موظف به پوشش خدمات روانشناسی هستند، اما فعلاً فقط بیمه سلامت این خدمت را در سامانه خود ارائه کرده است و هنوز بقیه بیمه‌ها وارد این خدمت نشده‌اند.»