تهیه و تنظیم : میر ابوالحسن میرهادی
آستان بهارستان ؛ اخیرا متن قراردادی با موضوع بهره‌برداری یکی از ابنیه های تاریخی قم در اختیار ما قرارگرفته که ده‌ها سوال و ابهام را به وجود آورده و اگر تایید شود قراردادی به رسم ترکمنچای در قم است.
این قرارداد بین صندوق احیاء و بهره‌برداری از بناها و اماکن تاریخی و فرهنگی با شرکتی خصوصی در قم با نمایندگی فردی معرف حضور نزد فعالان گردشگری قم منعتقد شده است؛ قراردادی دو طرفه برای سرمایه‌گذاری و واگذاری حق بهره‌برداری بنای تاریخی یزدان‌پناه با کاربری پذیرایی و فرهنگی که شامل شش دانگ یک باب خانه تاریخی با پلاک ثبتی ۹۷۲۵ با مساحت ۷۱۷ متر مربع و اعیان ۹۲۸ متر مربع در محله قدیمی باجک (خیابان ۱۹ دی) است.
قرارداد مذکور در تاریخ پنجم تیرماه سال ۱۳۹۳ به امضای طرفین رسیده و مشتمل بر دو مرحله یعنی دوره «عملیات تکمیلی مرمت و آماده‌سازی احیاء» و دوره «بهره‌برداری متناسب با کاربری مصوب بنا در انطباق با استانداردهای مرتبط» است.
مدت قرارداد از تاریخ تحویل مجموعه به طرف دوم یعنی شرکت خصوصی و فرد مورد نظر به نمایندگی از آن، ۱۲ سال شامل سه ماه جهت تهیه و تصویب طرح عملیات تکمیلی مرمت و آماده‌سازی احیاء، پنج ماه اجرای طرح مصوب، یک ماه تهیه و اخذ مجوزهای لازم برای بهره‌برداری و تجهیز و ۱۱ سال و سه ماه بهره‌برداری (پنج سال و نه ماه بدون پرداخت اجاره بها و شش سال و سه ماه با پرداخت اجاره) است؛ در ضمن در قرارداد ذکر شده که این مدت در صورت رعایت کلیه شرایط حفاظت و احیاء و بهره‌برداری توسط طرف دوم، تا شش سال قابل تمدید است.
تا اینجای کار ایرادی نیست و چه بسا کار خوبی هم انجام شده و یک بنای تاریخی هم از خطر تخریب و فرسودگی در امان مانده و هم مردم با حضور در آن، با تاریخ و معماری شهر قم آشنا شده و زمانی را هم به تفریح و صرف غذا در کنار خانواده و دوستان می‌گذرانند و هم بخش خصوصی در این بین با ارائه خدمات، منتفع می‌شود.
اما ماده ۳ قرارداد یعنی شرایط مالی و مبلغ توافق شده، همچون پتکی بر سر هر شخصی غیر از طرفین قرارداد است؛ آنجا که بعد از برآورد هزینه اقدامات مرمتی و آماده‌سازی که در آن زمان ۲۹۷ میلیون تومان تخمین زده شده، مبلغ اجاره بهای ماهانه فقط و فقط ۲ میلیون و یکصد هزار تومان در نظر گرفته شده است که تازه آن هم از ماه دهم سال پنجم قرارداد قابل پرداخت بوده است!
در واقع پنج سال و نه ماه، این بنای بزرگ که گوشه ای از میراث فرهنگی و تاریخی مردم قم می باشد به رایگان در اختیار یک شخص و شرکت قرار گرفته تا با هزینه‌ای اندک، اقداماتی به اصطلاح مرمتی در آن انجام داده و سپس به ثمن بخس، تا ۱۲ سال از سود سرشار آن بهره‌مند شود.
هر چند در متن قرارداد، ضریب افزایش سالانه ۲۰ درصد برای این مبلغ در نظر گرفته شده، اما کدام عقل سلیم می‌پذیرد که چنین بنایی با ویژگی‌های ذکر شده، موقعیت عالی در نزدیکی هسته مرکزی شهر و حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) و با این مساحت زمین و اعیان، با چنین قیمتی اجاره داده شود؟
آیا این فرصت در اختیار همه مردم هست؟
آیا با این مبلغ (حتی با اعمال ضریب ذکر شده) و در شرایط کنونی، می‌توان یک زیر پله برای راه‌اندازی کسب و کاری کوچک اجاره کرد؟ آیا هیچ مالکی حاضر است خانه‌ای با این قدمت تاریخی و با این مساحت و چندین و چند اتاق را به قیمت مذکور در اختیار فردی دیگر قرار دهد؟ آیا میراث فرهنگی و تاریخی مردم قم، این چنین چوب حراج خورده و نهادهای نظارتی، سکوت اختیار کرده‌اند؟
آیا این فرصت و انعقاد قراردادی این چنین، در اختیار همه مردم به خصوص همه فعالان حوزه گردشگری قرار داده شده است؟
این سوالات با مشاهده متن قرارداد در ذهن هر فردی به وجود می آید و به جاست که مدیریت عالی استان و نهادهای نظارتی به خصوص سازمان بازرسی، با ورود جدی و سریع به این مسئله، موجب برطرف شدن ابهامات و در صورت اثبات انجام تخلف، نسبت به رفع تضییع حقوق صورت گرفته به نفع مردم قم اقدام کنند.پایان پیام/۱۱۰
