به بهانه شهادت سخنگوی حزب الله؛ صدای من، سلاح من است
یادداشت شیخ معین الدقیق
آستان بهارستان؛ نماینده حزبالله لبنان در قم ؛ سخن حق، موضع شجاعانه، زبان قاطع، حنجره گویا و قلم مبارز … اینها واژگان و عباراتی هستند که در رسانههای جریان مقاومت مییابید؛ و یکی از سرآمدان امروز این ارزش ها، شهید حاج محمد عفیف است. او فرزند علامه شیخ عفیف نابلسی (رحمه الله) و از روستای بیساریه، یکی از روستاهای جبل عامل در نزدیکی شهر صیدا است.
وی یکی از مهمترین چهرههای رسانهای حزبالله بود که وظیفه انتقال پیامها و بیان سیاستهای حزب را در سختترین و تاریک ترین شرایط بر عهده داشت. او از نسل بنیانگذاران حزبالله بود، و در سال ۱۹۸۳ میلادی به این حزب پیوست. ایشان جزو مقربان و نزدیکان دو دبیرکل شهید حزب، سید عباس موسوی و سید حسن نصرالله (رضوان الله تعالی علیهما)بودند. وی سالها مشاور سید حسن نصرالله بود، بعد از سال ۲۰۱۴ مسئول روابط رسانهای حزب گردید و با قلم و نوشته های خویش تا زمان شهادتش به دست قاتلان پیامبران یعنی متجاوزان اسرائیلی در رأس النبع در شهر بیروت مجاهدت نمود.
صدا برای محمد عفیف همانند سلاح بود. حاج محمد در لحظات سخت و دشوار، در فضای باز و زیر بمباران هوایی دشمن نامرد، چندین بار مردانه ایستاد و حق را فریاد زد. تردید نکرد، نترسید و به تهدیدات دشمن بیاعتنا بود. سخنانی گفت که خواب دشمن را پریشان کرد، او را به سرگردانی کشاند و به چالش کشید و در نهایت به افتخار شهادت نائل آمد و برای ما ایستادگی سرافرازانه و اثری ناب به جا گذاشت، اثری که با خون سرخش نگاشته شده است.
بدون شک مواضع و کلمات تو در محافل جهانی مورد مطالعه قرار خواهد گرفت، سخنانی که بر اساس حکمتی رسا پایه گذاری شده بودند: یکی از مهمترین عناصر قدرت رسانه ای مقاومت، سخنرانی های دبیرکل حزبالله، سید حسن نصرالله است و مقاومت یک امت است و امت هرگز نمیمیرد.
حاج محمد! تو از مکتب خمینی کبیر بودی که گفت بکشید ما را، مردم ما آگاهتر خواهند شد. خون تو سخن میگوید و وجدان ها را -هر چند بعد از مدت زمانی- بیدار خواهد کرد، ابرهای تاریکی کنار خواهند رفت و صدای خونین بر شمشیر پیروز خواهد شد.
درود بر تو باد حاج محمد! دلتنگت هستیم و فقدان تو بر ما دشوار است، اما چه زیبا و باشکوه است شهادتی که در شصت سالگی نصیب انسان گردد. این افتخار بر تو مبارک باشد و پیوستنت به کاروان نور گوارای وجودت باد. هزاران درود بر تو و همه شهیدان.
ایشان فرزند علامه شیخ عفیف نابلسی (رحمه الله) و از روستای بیساریه، یکی از روستاهای جبل عامل در نزدیکی شهر صیدا است. وی یکی از مهمترین چهرههای رسانهای حزبالله بود که وظیفه انتقال پیامها و بیان سیاستهای حزب را در سختترین و تاریک ترین شرایط بر عهده داشت. او از نسل بنیانگذاران حزبالله بود، و در سال ۱۹۸۳ میلادی به این حزب پیوست. ایشان جزو مقربان و نزدیکان دو دبیرکل شهید حزب، سید عباس موسوی و سید حسن نصرالله (رضوان الله تعالی علیهما) بودند.
او سالها مشاور دبیرکل حزبالله، سید حسن نصرالله بود، و این همان سمتی بود که شهید محمد عفیف به آن بسیار علاقه داشت، بعد از آن مسئولیت روابط رسانهای را به عهده گرفت که از سال ۲۰۱۴ تا زمان شهادتش متصدی آن بود.
در تاریخ کاری او انبوهی از موقعیتهای جهاد رسانهای به وجود آمد، برجستهترین آنها در ژوئیه ۲۰۰۶ بود، زمانی که مدیر اخبار و برنامههای سیاسی شبکه المنار در دوران جنگ بود. وی مسئولیت مدیریت عمومی این شبکه را نیز در ابتدای تأسیس آن بر عهده داشت.
شهید محمد عفیف نابلسی با قلم درخشان و مواضع شجاعانهاش، خطوط شکوه و پیروزی را ترسیم میکرد و در دل دشمنان وحشت میافکند، و با صدای خویش آهنگ مرگ را برای خانههای سستشان می نواخت. رگبار کلماتش دشمنان را به خاک می افکند و شمشیر صدایش، غرور آنها را میشکست. او کارهایی را که کربلائیها در میدان جنگ انجام میدادند، در رسانهها منعکس میکرد و حماسههای آنان را به رشته تحریر در میآورد. حقیقتاً شیر میدان رسانه بود و با صدای بلند در گوش و دل دشمنان میخواند: مقاومت یک امت است و امت هرگز نمیمیرد.
اطمینان و یقین به پیروزی آذین بخش سخنرانیهای آخر او و اثر سخنانش قویتر از حملات هوایی دشمن ستمگر بود. از بمباران و تهدیدات دشمن ترسی نداشت، تا بالاخره به یکی از دو افتخار (شهادت یا پیروزی) نائل آمد.
از برجستهترین بیانات شهید:
• زمانی که به برگزاری کنفرانس مطبوعاتی در بیستم ژوئن گذشته مأمور شدم، ىر سالروز چهلمین بهار، سایههایی از گذشته ای نه چندان دور، اکنونی پایدار و آیندهای پر از پیروزی در ذهنم جلوه گر بود.
• در گذشته از سختی های تأسیس حزب ، دشواریهای روزهای اول، کمبود منابع مالی، تحقیر در ایستهای بازرسی، ستم نزدیکان، ربوده شدن ها و بی اعتنایی و بیتوجهی تعمدی ما را رنج میداد. من در میان رسانهها میچرخیدم تا یکی از آنها را بر انتشار بیانیهای به نام مقاومت اسلامی راضی کنم، بزرگان آن موسسات به ما با دیده تحقیر و بی اعتنایی نگاه میکردند. دوران غربتی سخت بود که ویژگی های بعدی ما را تا حد زیادی شکل داد و زمانه ستمی بی انتها. امروز، مقاومت یک قدرت محلی و دارای نفوذی گسترده و نقشی در صحنه منطقهای است که هیچکس انتظارش را نداشت؛ و مهمتر از همه، نسلی جوان که به آینده مینگرد و پشت سرش تجربه سالهایی دارد که پرچمهای پیروزی بر آنها سایه افکنده اند، نسلی که اشتیاق فراوانش او را به پریدن به آن سوی مرزهای الجلیل وا می دارد. بدون هیچ تردیدی صحنهای که شاید بیشتر شما دیدهاید، با رنج اشغال سرزمینی شروع شد و با سلام یا مهدی پایان یافت و در ورای تصویر قدس، ارتباطی عمیق بین آنچه که بودیم و آنچه که بدان امیدواریم و میطلبیم وجود دارد.
• مقاومت حکیمانه مظلوم، به سه ویژگی شناخته می شود: گشادگی سینه، به گونه ای که اختلاف دوستان و متحدانش را با خود و پیرامون خود تحمل میکند. گشادگی قلب، که حتی کسانی را که با او دشمنی میکنند، تحمل میکند و به آنها به عنوان برادر در دین یا برادری در وطن نگاه میکند. و گشادگی دست، که تا حد امکان به خدمت مردمش بپردازد، هر کسی و هر جا که باشد، بدون اینکه دست چپ بداند دست راست چه بخشیده است.
• صداقت از عناصر قدرت در رسانه مقاومت است. ما باید خبر واقعی را بگوییم و این یک قاعده اساسی است. اگر یک بار صداقت را در رسانهمان خدشهدار کنیم، خود را در معرض شک و شبهه دیگران قرار می دهیم. تا زمانی که حقیقت را در اختیار دارید، آن را اعلام کنید. گاهی ممکن است به دلایل سیاسی یا امنیتی همه چیز را نگویید، اما مطلبی هم نگویید که با حقیقت تضاد داشته باشد. ما میتوانیم همه چیز را نگوییم، اما وقتی چیزی میگوییم، حقیقت را خواهیم گفت.
• یکی از مهمترین عناصر قدرت رسانه ای مقاومت، سخنرانیهای دبیرکل حزبالله، سید حسن نصرالله است.