علیرضا ورناصری درباره اولویت‌های که باید برنامه هفتم توسعه در حوزه انرژی مدنظر قرار بگیرد، گفت: معتقدم برنامه هفتم نباید «آرزو محور» باشد بلکه باید واقع‌بینانه با ملاحظات آینده‌شناختی بر اولویت‌های اساسی کشور تمرکز کند تا علاوه‌بر هماهنگیِ کامل میان دستگاه‌های مسئول، با جلب مشارکت عمومی در فرآیند توسعه کشور، تحقق اهداف کمّیِ قابل ارزیابی طی زمانبندی منطقی به انجام رسد.
نماینده مردم مسجدسلیمان، لالی، هفتگل و اندیکا در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: قبل از اینکه به موضوعِ محوری انرژی در برنامه هفتم بپردازم باید اشاره کنم که در تمام جلسات مربوط به بررسی برنامه هفتم توسعه، بر ضرورت توجه ویژه به محرومیت‌زدایی از مناطق کمتر برخوردار تاکید داشتم و به یقین این امر را در روند بررسی تا تصویب لایحه برنامه هفتم تداوم خواهم داد چراکه معتقدم این مناطق باید در مسیر توسعه پایدار قرار بگیرند.
وی با بیان اینکه با بررسی ۵۲۰ بند و تبصره احکام برنامه ششم توسعه مشخص می‌شود که تا اوایل تیر ۱۴۰۱ فقط ۳۰ درصد احکام برنامه ششم محقق شده است، افزود: دستیابیِ مطلوب به اهداف نهایی برنامه ششم بنابر دلایل متعددی همچون عدم برنامه ریزی درست، فقدان منابع مالی لازم و متناسب، عدم هماهنگی بین بخشی، عدم تصویب آیین‌نامه‌ها، دستورالعمل‌ها، نگاه سیاستگذاری به موضوع به جای تدوین موارد عملگرایانه، وجود نگاه آرمانی به برنامه و تحریم‌های بین‌المللی محقق نشده است.
ورناصری مطرح کرد: در حوزه فناوری در کنار لزوم اولویت‌بخشی به شاخص‌هایی مثل هوش مصنوعی، فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات، توسعه شرکتهای دانش‌بنیان، باید به توسعه و همگانی شدن استفاده از انرژیهای نو و تجدیدپذیر در برنامه هفتم توسعه نیز توجه شود چراکه متاسفانه توسعه زیرساخت‌ها و تسهیلِ استفاده عمومی جهت برخی جوانب انرژیهای پاک به کُندی پیش می‌رود، این در حالیست که ایران سالانه بیش از ۲۹۰۰ ساعت از آفتاب بهره‌مند است و ۳۰۰ روز آفتابی دارد لذا با محوریت‌بخشی به توسعه زیرساخت‌ها و تسهیلِ استفاده عمومی از ظرفیت انرژی خورشیدی و سایر انرژیهای تجدیدپذیر، علاوه‌بر کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و صرفه‌جویی در مصرف انواع انرژی، می‌توان از این پتانسیل، بستر جدید صادرات و اشتغال‌زایی هم ایجاد کرد.
این نماینده مجلس با اشاره به اهمیت بهینه سازی مصرف سوخت در کشور، گفت: ما دارای چشم انداز ۲۰ ساله انرژی هستیم (سند ملی راهبرد انرژی کشور) که سبد انرژی کشور در آن مشخص است اما سبد انرژی متنوع نیست و این امر مانع از بهینه‌سازی انرژی است، بخش عمده سبد انرژی اولیه کشور (بیش از ۹۵ درصد) در حال حاضر مرکب از گاز طبیعی و فرآورده‌های نفتی است به آن معنا که باوجود ظرفیت‌های گسترده، سبد انرژی اولیه کشور به سوخت‌های فسیلیِ هیدروکربوری متکی است.
عضو کمیسیون انرژی مجلس با بیان اینکه ایران شدت مصرف انرژی بالایی در مقایسه با میانگین جهانی دارد و جزء ۱۰ کشور بالای مصرف‌‌کننده انرژی است، اظهار کرد: ما به بسترسازی جهت پایش هوشمند مجاریِ اتلاف انرژی و اجرای پایلوتِ بهینه‌سازی براساس داده‌یابی‌های تخصصی جهت تحقق اصلاحات در راستای بهینه‌سازی انرژی در بخش‌های نظیر تولید خودرو، لوازم برقی، ساختمان، حمل و نقل عمومی و تجاری‌سازیِ مباحث مربوط به بهینه سازی انرژی نیاز داریم، لذا استفاده از ظرفیت شرکتهای دانش بنیان با اصلاح ساختاری -که در چرخه تولید، توزیع و انتقال ایجاد می‌کنند- تحولات بزرگی در روند بهینه‌سازی کشورمان ایجاد خواهد کرد.
ورناصری با تاکید بر اینکه همچنین سامان‌دهی اقتصاد حامل‌های انرژی، پیش‌نیاز حرکت در مسیر متناسب‌سازی سبد انرژی است، مطرح کرد: باتوجه به جایگاه ۷۵ درصدی گاز در سبد انرژی کشور، بهینه‌سازی مصرف انرژی به ویژه در بخش گاز باید به‌عنوان اولویت اصلی تمامی مجموعه‌های مسئول در این عرصه مدنظر قرار گیرد.
به گفته وی ضرورت اتخاذ راهبردهای کارآمد جهت بهینه‌سازی مصرف و جایگزینی صادرات فرآورده‌های نفت، گاز و پتروشیمی به جای صدور نفت خام و گاز طبیعی، مورد تاکید مقام معظم رهبری و از شاخص‌های مهم در مجلس یازدهم در روند بررسی برنامه هفتم توسعه است.
عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی توضیح داد: همچنین علاوه‌بر ضرورت توجه ویژه به کاهش مصرف سوخت، همچنین اتخاذ تدابیر و راهکارهای مناسب در برنامه هفتم جهت توسعه متوازن صنایع پایین دستی و تکمیلی صنعت پتروشیمی، افزایش مستمر ضریب بازیافت و برداشت نهایی از مخازن و چاه‌های نفت و گاز، گسترش اکتشاف نفت و گاز، شناخت کامل منابع، بهره‌برداری از موقعیت جغرافیایی کشور برای خرید و فروش، فرآوری و پالایش و معاوضه و انتقال نفت و گاز منطقه به بازارهای داخلی و جهانی، به عنوان راهبردهای کارآمد جهت بهینه سازی مصرف و کاهش شدت انرژی باید در برنامه هفتم توسعه اولویت بخشی شوند.پایان پیام/۱۱۰
منبع: خانه ملت
