صادق چهرقانی مدیرمسئول هفته نامه قم بزرگ
آستان بهارستان ؛ در این که استان قم، مرکز مهم شیعیان و عاشقان اهل بیت پیامبر(ص) است، کسی تردید ندارد؛ و البته در این مهم هم کسی تردید ندارد که شیعیان واقعی، از بحث قومیت گرایی و حتی در درجه والاتر، از بحث ملیت گرایی هم عبور کرده و همه پیروان اسلام ناب را، فارغ از این که ترک زبان هستند یا فارس زبان، سیاه پوست هستند یا سفید پوست، ایرانی هستند یا غیر ایرانی، قمی هستند یا غیر قمی و …، در قالب یک امت می بینند.
به این ترتیب برای عصر ظهور امام دوازدهم شیعیان حضرت مهدی(عج) و دوران حکومت ایشان تمرین می کنند؛ تمرین زندگی زیر پرچم یک حکومت جهانی و امت واحده بودن؛ یعنی شاید بتوان گفت «قم»، اصلی ترین شهر جهان، برای تمرین امت واحده بودن، و برای تمرین زندگی در حکومت امام زمان(عج) است؛ اگر به گلزار شهدای شهر قم قدم بگذاریم و قبور شهدای عزیز اسلام را ببینیم، بعضا با پسوندهایی در فامیلی شهدا روبرو می شویم که مطالب ذکر شده و این که «قم» باید یک جهان شهر شیعی باشد را تأیید می‌کند.
شهید نظری طجر (طجر از روستاهای استان همدان است)، شهید قاسمی (از شهدایی است که اصالتا زنجانی است اما در گلزار شهدای قم مدفون است)، شهید حاجی زاده قمی و شهید اویسی فردویی (که طبعا مربوط به خود استان قم هستند) شهید چهرقانی، شهید آمره‌ای، شهید نبی‌لو چهرقانی (چهرقان و آمره از توابع شهرستان کمیجان استان مرکزی هستند)، شهید زنگارکی فراهانی، شهید فشکی فراهانی، شهید شیرین آبادی فراهانی (زنگارک، فشک و شیرین آباد از توابع شهرستان فراهان در استان مرکزی هستند) و حتی شهدایی از کشورهای ژاپن، عراق و …
متأسفانه اما ظهور و بروز برخی افراد معدود در فضای سیاسی قم که از چند انتخابات قبل نمود پیدا کرد، باعث شد تا فضای انتخاباتی قم، بعضا درگیر مباحث قومیت گرایی باشد؛ مثلا عنوان می کنند سهم ترک زبان ها در فلان لیست مهم سیاسی چیست؟
یا این که ما فقط تک رأی به این ترک زبان و همزبان خودمان می دهیم؛ در حالی که اکثر قریب به اتفاق ساکنان قم، چه ترک زبان باشند و چه قمی الاصل، چه لُر زبان باشند و چه حتی غیر ایرانی، فقط به عشق فضای معنوی قم و حرم کریمه اهل بیت(ع) در این شهر سکونت کرده و شهیدان خود را با اتوبوس های قم به جبهه های جنگ فرستادند تا از اسلام و قرآن دفاع کنند؛ اصلا همین ها اولین افرادی هستند که از بحث قومیت گرایی عبور کردند و مجاور بارگاه نورانی حضرت معصومه(س) شدند.
از آن طرف هم، افراد معدودی هستند که با این ادعا که ما اهالی اصیل قم هستیم، مهاجران به قم را، حالا چه ترک زبان باشند و چه لُر زبان و …، به چشم خاصی نگاه می کنند و اصالت قمی را یک موضوع مهم و ویژگی برتر بودن معرفی می کنند و در مقابل آن ترک زبان های قومیت گرا عنوان می کنند ما تک رأی به فلان اهل قم می دهیم.
حال آن‌که افراد معدود مطرح کننده در بحث دفاع از جایگاه قومیت های مختلف، (مثلا دفاع از جایگاه ترک زبان ها در شهر قم)، به همین رفتارهای نادرست اشاره و استناد می کنند که “ببینید! قمی ها فقط می خواهند خودشان در صف اول امور مهم و به دست گرفتن جایگاه ها باشند”،
حال آن که اکثریت قمی های اصیل همانند اکثریت ساکنان محترم قم که به عشق حضرت معصومه(ع) و فضای معنوی قم ساکن این شهر و استان شدند، از این مباحث عبور کرده و واقعا امت واحده بودن و زندگی در عصر حکومت امام زمان(عج) را تمرین می کنند. (ذکر این نکته خالی از لطف نیست که در تاریخ قم، در چند مورد، بالاترین مقام استان یعنی استاندار، ترک زبان بوده است؛) طبعا این اکثریت قریب به اتفاق جمعیت ساکن در استان قم چه اصالتا قمی باشند و چه فقط ساکن قم (که البته فرزندان اکثریت آنان در قم متولد شدند)
در ایامی مثل انتخابات، نه به دنبال قومیت گرایی، بلکه به دنبال شایسته سالاری هستند؛ (البته ممکن است جمعی، یک فرد اصولگرا که شعار انقلابی می دهد را شایسته بدانند و یک جمعی دیگر، فردی غیر اصولگرا را شایسته بدانند اما قطعا هیچ کدام شان، قومیت گرا نیستند، چون شیعیان واقعی از بحث قومیت گرایی عبور کرده اند و به امت واحده بودن می اندیشند.)
اما در عین حال نباید از خطر و فعالیت نادرست و تبلیغات انحرافی افراد معدود قومیت گرا، (چه شعار دفاع از ترک زبان بدهند و چه دفاع از جایگاه قمیون)، که بعضا موجب انحراف فکری برخی از شهروندان ساکن در قم بوده اند گذشت و آسیب های آنان را به مسئولان مربوطه گوشزد نکرد. امید که شنیده شده و تدبیری اندیشیده شود.
