کشتی فرهنگی کشور سوراخ است/لطفا فاتحه ۴۰۰ میلیارد تومان بودجه فرهنگی را نخوانید
فاطمه سادات محمدی
آستان بهارستان؛ هرسال مبالغی به سازمان ها و نهادهای فرهنگی کشور تخصیص داده می شود اما نظارت براین مساله که کجا و چگونه مصرف می شود و نتیجه آن در کجای جامعه نمود پیدا می کند، بسیار ضعیف است و گویا کشتی فرهنگی کشور سوراخ است.
ما به جای یک مدیریت واحد فرهنگی در کشور با از هم گسیختگی فرهنگی مواجه هستیم؛ از یک سو بودجه های سنگینی برای مقوله فرهنگ، حجاب و دوری از اسراف و تجمل گرایی در نظر گرفته می شود از سوی دیگر در صدا وسیمای ما به عنوان رسانه تاثیرگذار کشور ترویج اسراف و بی بند و باری و نشان دادن شکاف عمیق میان طبقات اجتماعی به نمایش گذشته می شود و در طول ۴۳ سالی که از انقلاب می گذرد فقر و خلاف و اسامی مذهبی برای افراد ثروتمند و بی حجاب نیست.
به گفته بسیاری از کارشناسان و مردم، رسانه ملی برای کمتر از ۵۰ درصد مردم و حتی به گفته محمد الله اکبری پژوهشگر مسائل اجتماعی برنامه های رسانه ملی برای افراد بالای ۵۰ سال است و برنامه های به روز برای همه سنین و همه مخاطبان ندارد لذا مردم جذب شبکه ای خارجی می شوند.
محمد سرافراز رئیس رسانه ملی، صداوسیما را به عنوان قرارگاه خط مقدم جنگ نرم کشور می دانست اما به عنوان مثال چه میزان این قرارگاه بر فرهنگ عفاف و حجاب تاثیر داشته است؟ مقایسه وضعیت امروز حجاب با ۱۰ سال پیش نشان می دهد که بی شک صدا وسیما و مسئولان فرهنگی در برابر هجمه های شبکه های بیگانه و ارائه فرهنگ درست موفق نبوده اند و اینکه می گویند ما ثروت و قدرت شبکه های بیگانه را نداریم تحلیل و پاسخ قانع کننده ای نیست و تنها با کمی انعطاف پذیری بیشتر مدیران رسانه ملی می توانست در این سال ها مخاطبان بیشتری را داشته باشد.
دستگاه های فرهنگی کشور نیز ادعا می کنند کار فرهنگی انجام می دهد اما اقدمات آن ها با سلایق خود و گاهی مغایر و گاهی موازی با یکدیگر است و در عمل کارکرد مناسبی نداشته و مخاطب شناسی و نظرسنجی درستی صورت نگرفته لذا موجب هدر رفت بخش اعظمی از بودجه فرهنگی کشور شده است.
شاهد بودیم که با وجود تاکیدات رهبری بر بحث فرهنگ وطرح کردن اینکه در مساله آسیب های اجتماعی ۲۰ سال عقب هستیم حساسیتی را در مجلسیان ایجاد نکرد و نمایندگان یازدهمین مجلس شورای اسلامی تمایلی به رفتن به کمیسیون فرهنگی نشان ندادند و تعداد نماینده های این کمیسیون با اجبار و در وقت اضافه به حد نصاب رسید.
بی توجهی به بحث فرهنگ یکی از دلایل مهم بروز آسیب های اجتماعی است که باید ریشه یابی شود که چرا به اینجا رسیدیم؟
تنها هر ساله بودجه های کلانی را به بخش فرهنگ اختصاص می دهند اما دیگر نظارتی نیست که کجا و چگونه خرج شدند و متاسفانه با این روش آسیب های اجتماعی که برخی به حد بحران در کشور رسیده، همچنان ادامه می یابد و تلاش برخی که دلسوزانه دراین راستا عمل می کنند گویی آب در هاون کوبیدن است.
به گفته نوبخت (سخنگوی دولت قبل) نهادهای فرهنگی متولی ندارند و در سال ۹۴ بالغ بر ۵۳۰۰ میلیارد تومان به فرهنگ اختصاص یافت که ۷۵ درصد آن مربوط به بخش‌های غیردولتی است که دولت کنترلی بر آنها ندارد؛ از این سخن مشخص می شود که همین بی نظارتی مسبب بی سامانی فرهنگی در کشور شده است.
موازی کاری ها و گاهی خلاف هم کار کردن ها و بی برنامه بودن و سلیقه ای عمل کردن سبب شده که ولنگاری مد نظر رهبری به وقوع پیوندد و تاثیرگذاری نهادهای فرهنگی در جامعه ما آنگونه که باید، نباشد و تاثیر بودجه های هنگفت به دستگاه های متولی را شاهد نباشیم.
دیروز حمیدرضا حاجی بابایی رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس گفت که بودجه فرهنگی کشور در سال ۱۴۰۱ برای استان ها به ۴۰۰ میلیارد تومان رسیده آیا باز هم قرار است شاهد نتیجه نباشیم؟
سخن همه مردم این است که لطفا فاتحه ۴۰۰ میلیارد تومان بودجه فرهنگی را که برای نخستین بار در اختیار استان ها قرار گرفته را نخوانید و جلوی نشست کشتی فرهنگی کشور را بگیرید.
