آقای رئیس جمهور؛ حتی یک بند برنامه هفتم توسعه به ورزش اختصاص ندارد 

آستان بهارستان؛ دکتر علی محمدی عضو هیات علمی دانشگاه و دارای دکترای مدیریت ورزشی یادداشتی تحت عنوان «آقای رئیس جمهور حتی یک بند و ماده در قانون برنامه هفتم توسعه اختصاص به تربیت بدنی ورزش ندارد» را در اختیار پایگاه خبری آستان بهارستان قرار داده است که مشروح آن در ادامه می آید:

در حالی‌که دنیا برنامه‌های توسعه بلندمدت خود را با محوریت ورزش‌ و تندرستی طراحی می کنند در برنامه پیشنهادی توسعه هفتم کشور که متشکل از هفت بخش، ۲۲ فصل و۳۰۲ ماده می باشد؛ حتی یک ماده به نام تربیت‌بدنی و‌ ورزش وجود ندارد.

بیشتر کارشناسان توسعه ملی در دنیا اعتقاد دارند که موضوع تربیت‌بدنی و ورزش نه در بخش زیستی بلکه در بخش های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، بین المللی، سلامت و تندرستی و نشاط اجتماعی نقش بی بدیلی در توسعه همه جانبه کشور دارد و از ورزش به عنوان زیرساخت توسعه یاد می کنند‌ و دربرخی از منابع رابطه مستقیمی بین توسعه و رشد ورزش با توسعه همه جانبه در کشور ذکر شده است.

با این مقدمه کوتاه سوال اساسی کارشناسان ورزش و توسعه از تدوین کنندگان برنامه هفتم توسعه این است که سهم تربیت‌بدنی و ورزش در توسعه ملی چقدراست.

با مطالعه‌ی متن تهیه شده برنامه هفتم توسعه با کمال تعجب حتی یک بند و ماده اختصاصی به موضوع تربیت‌بدنی و ورزش توجه و تاکید ندارد.

اگر بنا باشد اولویت های کشور در چهارسال آینده در تخصیص منابع و مدیریت کلان برنامه توسعه هفتم فعلی باشد؛ از همین الان باید آینده ناگواری را برای ورزش کشور در ابعاد همگانی، قهرمانی و حرفه ای پیش‌بینی کرد.

نگاه ضعیف در تدوین برنامه هفتم به موضوع تربیت‌بدنی و ورزش توسط دولت، حاصل دور بودن وزارت ورزش وجوانان از برنامه راهبردی مناسب و غرق شدن در حواشی به جای پرداختن به رسالت اصلی خود است.

اگر امروز صنعت ورزش دربرخی از کشورهای دنیا بالاترین درآمد ملی را دارد؛ اگر‌ ورزش بهترین وسیله تربیتی در مدارس از طریق جذابیت خود ورزش است؛ اگر ورزش موثرترین ابزار پیشگیری از ناهنجاری ها و معضلات اجتماعی مانند بزه‌کاری واعتیاداست؛ اگر ورزش تاثیر گذارترین ابزار درمعرفی کشوردر محافل بین المللی است؛ اگر ورزش نقش مهمی در پیشگیری از آسیب های جسمی و روحی افراد جامعه مانند بیماری های چاقی و افسردگی دارد؛ اگر ورزش تنها فصل مشترک علایق تمام ملت در تمام سنین نسبت به حس ملی در رقابت های بین المللی دارد؛ پس چگونه است که در برنامه توسعه هفتم جایگاه تربیت بدنی و ورزش نادیده گرفته می شود؟!.

این جانب به عنوان یک معلم متخصص دانشگاه در حوزه تربیت‌بدنی و ورزش استدعا دارم ضمن تشکیل کارگروه تخصصی و اثربخش با موضوع ورزش در برنامه هفتم توسعه این مهم مورد بازنگری و توجه ویژه قرارگیرد تا شاهد استفاده درست از ظرفیت تربیت‌بدنی و ورزش در اهداف زیستی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی وسیاسی به نفع نسل آینده باشیم.